Hoogsensitieve of hoogbegaafde personen worden vaak gezien als buitenbeentjes en voelen zich in veel situaties ook echt zo. Omdat ze zich vaak “anders” voelen dan anderen; en daardoor zijn ze dan soms ook wat teruggetrokken. Ook zijn ze daardoor vaak wat moeilijker te peilen. Hoogbegaafde of hoogsensitieve personen hebben inderdaad vaak wat meer persoonlijke ruimte nodig. Om na te denken. Om te voelen. Om dingen te verwerken en een plek te geven. Maar is dat een probleem?

Kan de “buitenwereld” jouw eigenheid moeilijk plaatsen?

Heb je jezelf ooit wel eens een buitenbeentje gevoeld? Of voel je dat zelfs misschien nog steeds wel eens? Natuurlijk ben je dan nét even anders dan “de rest”, maar daarin schuilt tegelijkertijd een geheim. Wie hoogsensitief of hoogbegaafd is, weigert simpelweg om klakkeloos de massa te volgen als het op keuzes aankomt. De dingen doen “omdat het zo hoort” klinkt je gewoon absurd in de oren. Je kijkt liever even de kat uit de boom. Maar ondertussen wordt jouw “anders zijn” bepaald door een buitenwereld die jouw eigenheid niet kan plaatsen. Uiteraard spreek ik enigszins uit ervaring. Vroeger, tijdens mijn schoolperiode en in de pubertijd, voelde ik mezelf, als hoogsensitief persoon, behoorlijk een buitenbeentje. In tegenstelling tot veel anderen had ik geen tientallen vrienden en vriendinnen. Ik had er misschien een handjevol. En ik vóelde mezelf ook écht anders. Van de mensen in mijn omgeving kreeg ik vaak te horen dat ik zo stil en verlegen was; wat ik heel lang als negatief bestempelde in mezelf. Maar omdat ik als kind erbij wilde horen en niet uit de toon wilde vallen, ging ik mezelf meer en meer conformeren aan mainstream-gedrag. Ik paste mezelf aan, zoals de buitenwereld het graag zag, en zorgde dat ik spraakzamer werd. Mijn behoudende natuur zou me niet langer in de weg staan. Maar daardoor was ik absoluut mezelf niet meer, begon ik geforceerde trekken te vertonen en voelde ik mezelf niet meer happy. Later in mijn leven ontdekte ik op een gegeven moment hoe het echt wérkt. Stil zijn bleek voor mij nu juist een enorme kracht te zijn. Ik zie dat ook bij “mijn” kinderen terug: af en toe hebben ze het nodig om zich even terug te trekken, om de kat uit de boom te kijken en om zich even af te zonderen van de rest. Simpelweg omdat ze zich op bepaalde momenten niet fijn voelen in een drukke groep. En dat is natuurlijk helemaal OK.

Wat houdt een zinvol leven in voor jóu?

Eigenheid of anders zijn is zéker geen tekortkoming, maar juist een essentieel onderdeel in het ontwikkelen van een diepe spirituele verbinding met jezelf en met anderen. Daarom gaan hoogsensitieven en hoogbegaafden vroeg of laat vraagtekens plaatsen bij “wat de buitenwereld wil” en zélf uitzoeken wat een rijk en zinvol leven voor hen inhoudt. Als je dit herkent (of in je kind) dan ben je van harte welkom bij Puur Authentiek en begeleid ik je graag bij het vinden van antwoorden op je vragen. Want als je jouw “anders zijn” kunt omarmen en jezelf daarmee opnieuw ontdekt, merk je dat de wereld voor je openstaat en dat je alleen maar hoeft te Zijn.

In de spiegel kijken kan heel confronterend zijn. Want wat voel je als je dat doet? Voel je trots? Tevredenheid over jezelf? Of voel je juist een vorm van afwijzing?
In de spiegel zie je alles wat er in jou leeft. En dat is ook precies hetgeen je uitzendt naar de buitenwereld.
Dat kan natuurlijk veel teweegbrengen in je relaties met anderen, zoals bijvoorbeeld met je kinderen. De spiegels die kinderen mij in de afgelopen jaren hebben voorgehouden hebben me steeds bewuster gemaakt van wie ik ben en van wat ik uitzend. Kinderen resoneren nu eenmaal helemaal mee met jouw energie; alles wat jij binnenin jezelf voelt, voelt het kind ook. Je kunt een kind dus nooit voor de gek houden door te zeggen dat er niets aan de hand is; kinderen voelen haarfijn aan dat er iets in jou speelt.

Alles draait om de relatie met jezelf.

Wat voor relatie heb jij met jezelf? Zorg je goed genoeg voor jezelf? Zorg je voor voldoende rustmomenten en geef je, wanneer nodig, je grenzen goed aan? Hoe eerlijk ben je tegenover jezelf? Gun je jezelf de momenten die je nodig hebt?
En hoe staat het met je emoties? Zeg ik het tegen je omgeving (ook je kind) als je niet helemaal lekker in je vel zit? Of wil je je kind of partner daar nou juist niet mee te belasten? Sta je jezelf toe om boos of verdrietig te zijn? Mag je je emoties überhaupt uiten van jezelf?
Liefde voor jezelf begint met te kijken naar wat er wérkelijk in jou leeft. En het gedrag van je kind kan je daar veel over vertellen. Niet alleen kinderen trouwens, je hele omgeving reflecteert op wat zich van binnen in jou afspeelt.
Natuurlijk ben je je daar niet altijd bewust van. Het zijn onbewuste processen die aan de oppervlakte komen als ze door de buitenwereld worden aangeraakt. Er kunnen dus verschillende zaken spelen, die je misschien al jaren geleden hebt verdrongen en waarvan je je niet eens bewust bent.
Het kan zélfs zo zijn dat er herinneringen in je onbewuste liggen opgeslagen die te maken hebben met een gebeurtenis die tijdens de zwangerschap of geboorte heeft plaatsgevonden. Daaruit kan dan een patroon zijn ontstaan dat maakt dat je de dingen doet zoals je ze doet.

Wees wie je wilt zijn.

Zeg ja tegen jezelf. Dat is een belangrijke eerste stap. Iedereen kan het negatieve denken over zichzelf transformeren en de kritische stem -die afkeurend of met een minderwaardigheidsgevoel oordeelt- heel anders laten klinken. Daarvoor is het belangrijk om te leren vertrouwen te hebben, uitdagingen aan te gaan, de stappen te zetten die gezet moeten worden en problemen de baas te zijn.
Heb je het gevoel dat dat voor jou bedoeld is? Ga dan met liefde en aandacht in jezelf naar binnen. Leer bewust te voelen wat er in je lichaam speelt en leer ervoor te zorgen dat er in je leven zoveel mogelijk gebeurt wat goed voor je is.
Een basis spiegelopstelling helpt je daarbij en zorgt ervoor dat je gaat voelen wat er binnen in jezelf gevoeld mag worden. Een heel effectieve en fijne manier om tot inzichten te komen, waarmee je verder kunt in het proces.

Soms hoor ik mensen wel eens zeggen dat ze “geleefd” worden. Door hun omgeving, door hun werk, door hun familie of kinderen. 

Maar in feite klopt dat niet. Het gaat hier namelijk om het respecteren van je eigen grenzen. En dat heeft alles te maken met je eigen Innerlijk Kind. Dát is de factor in je leven die om aandacht vraagt en die, als ‘ie dat niet krijgt, de boel flink kan saboteren. Je Innerlijk Kind heeft een zeer belangrijke invloed op hoe jij je leven nu leeft. Net als je geboorte, de zwangerschap en het moment van jouw conceptie. In onze kindertijd (of daarvóór) ontstaan namelijk de overtuigingen die nú onze identiteit bepalen. Als je dus als kind vaak bent afgewezen, ben je nú in staat om de dialoog met dat Innerlijk Kind aan te gaan en om je huidige gedrag en gevoel beter te leren begrijpen. En wat misschien nog wel mooier is: te veranderen. Boeddha zei het al: “Inzicht in oorzaak en gevolg bevrijdt’. 

Op een zeker moment wordt er iets getriggerd. 

Tijdens je jeugd zullen er ongetwijfeld momenten zijn geweest waarop je pijn hebt ervaren. Wanneer zo’n ervaring niet goed wordt afgerond en geïntegreerd, ontstaat er een onafgeronde ervaring. Als kind stop je deze pijnlijke ervaring dan weg, maar deze wordt in feite verplaatst naar het onbewuste en blijft daar sluimeren. En dat kunnen er in de loop van de jaren steeds meer worden. Totdat we op een gegeven moment zelf kinderen krijgen of in relatie met onze omgeving gedrag gespiegeld krijgen waarin we worden getriggerd. Op dat moment komt alles ineens weer automatisch naar boven. 

Je zou denken dat ervaringen uit je kindertijd geen invloed hebben op je volwassen leven, maar het tegendeel is waar. Je Innerlijk Kind (maar ook je omgeving) resoneert steeds weer op pijnlijk geleefde stukken. Net zolang totdat de lessen en inzichten die ermee zijn gemoeid, geleerd zijn. 

Patronen van je voorouders als spiegel voor je eigen leven. 

Ook tijdens de zwangerschap van je moeder of tijdens jouw conceptie kan er veel belastends aan jou zijn overgedragen. Ook kun jij de ballast van je ouders, die niet verwerkt is, weer doorgeven aan je eigen kinderen. Onbewuste patronen kunnen van generatie op generatie worden doorgegeven. Maar je kunt ook heel bewust de keuze maken om deze patronen als spiegel voor je eigen leven te zien. Stel jezelf in dat geval de vraag: wat raakt je in je leven? Het gebeurt namelijk regelmatig dat we emoties ervaren, maar niet de emotie achter het verhaal kennen. We krijgen een trigger en hebben de keuze om het als obstakel te zien of als een cadeautje. Zulke cadeautjes worden trouwens regelmatig uitgedeeld: door kinderen, maar ook door familieleden, vrienden, kennissen en collega’s.

Het gevoel dat je de wereld moet dragen. 

In de families waarin we zijn opgegroeid zijn vaak patronen ontstaan die zich steeds opnieuw kunnen aandienen en die meestal gaan over zaken als; verantwoording dragen die niet bij jou hoort, je niet gezien voelen, je niet gehoord voelen, je niet durven uit te spreken, jezelf kleiner maken dan je bent, je in de steek gelaten voelen, het gevoel hebben niets goed te kunnen doen, het idee krijgen om jezelf aan te stellen of een lastig persoon te zijn. Daardoor kun je nu nog steeds de plicht voelen om voor de ander te zorgen (omdat dit nu eenmaal jouw plicht of taak was) en dat kan uitgroeien tot het gevoel dat je de wereld moet dragen. En als je niet geleerd hebt om voor jezelf op te komen, blijft die last je klein houden. Ben je altijd heel streng voor jezelf geweest, dan is het heel goed mogelijk dat je deze strengheid in jezelf hebt meegegeven in de opvoeding van je kinderen. 

Luister naar wat je Innerlijk Kind te vertellen heeft. 

Wil je nu, als volwassene, in harmonie met jezelf en met je eventuele kinderen komen, dan is het belangrijk om eerst je eigen Innerlijk Kind te leren kennen en te leren luisteren naar wat dat kind je te vertellen heeft. 

In mijn praktijk krijg je daarvoor alle ruimte en nu met een mooie aanbieding: een complete spiegel opstelling voor € 97,-. Wil je daar gebruik van maken, vul dan je gegevens in op het contactformulier, dan neem ik zo snel mogelijk contact met je op voor een afspraak. Je bent van harte welkom.

Wat is Zijn? Die vraag is lastiger te beantwoorden dan dat het lijkt. Omdat het heel veel is en er tegelijkertijd ook heel veel antwoorden mogelijk zijn. Misschien is het meest logische antwoord wel: bewust voelend aanwezig zijn in het nu. Maar ook dat roept bij velen nog steeds allerlei vragen op.
Jonge kinderen zijn prachtige spiegels als het gaat om Zijn. Zij laten ons heel goed zien dat Zijn een natuurlijke staat is van volledige overgave in het moment. Voelen, doen (handelen) en ervaren (zonder erover na te denken) gaan bij jonge kinderen hand in hand. En deze staat kan je leven enorm verrijken, zo heb ik in het begeleiden van kinderen zelf mogen ervaren.
Als je ouder wordt, lijkt het alsof je deze natuurlijke staat op een gegeven moment verliest. We groeien op, leven in een maatschappij waarin we van alles moeten, en we draaien mee in de cirkel. We passen ons aan alles aan.

Je kern tot bloei laten komen.

Als we ervoor kiezen om te Zijn, kiezen we voor een staat van “laten”. Alles laten wat er is. En daarin is geen goed of fout; daarin is alles oké.
Zijn is een staat van overgave. Alle gevoelens en emoties mogen er zijn en hoeven niet onderdrukt te worden. De sleutel ligt in de acceptatie, in jezelf alle ruimte geven voor je gevoelens, inclusief het uiten ervan. En wanneer je in zo’n diepe verbinding komt met jezelf, maak je verbinding met het hele lijf. Je gebruikt je lichaam om uit het hoofd te komen en dieper in het lijf te zakken. Ondertussen blijf je met je aandacht bij datgene wat er in je lichaam gebeurt; je bent getuige van jezelf, zonder er iets van te vinden.
Op die manier laat je je kern tot bloei komen. De ingrediënten zitten allang in jezelf; de puurheid van het kind en de wijsheid van de meester.
In de staat van Zijn is er alleen maar rust, ruimte en vrijheid. Je gaat van denken naar voelen, van herrie in je hoofd naar een verbinding met je hart. Want dat is wat er gebeurt als je tot diepere lagen in jezelf komt: je ervaart innerlijke rust. Een gevoel van thuiskomen. Overtollige ballast hoef je niet langer bij je te dragen; het laat zich los van jou.

Wat wil je lichaam je vertellen?

Voelen en ervaren is een open afstemming op je innerlijk leven; de voelende staat is een natuurlijke poort naar de Zijnsstaat, waar genieten en vreugde tot uiting komt.
Om te horen wat ons lichaam je wil vertellen en de boodschap begrijpen, is het belangrijk dat je verbinding maakt met je lichaam en je lichaamssensaties. Dit vereist natuurlijk de nodige oefening, maar als je dat contact eenmaal met je lichaam kunt maken, vertelt het je niet alleen over emoties en spanningen, maar ook over kracht, liefde en wijsheid. Je gevoelens krijgen op die manier van binnenuit de juiste woorden, waardoor ze verzachten en de energie op een positieve manier wordt veranderd.
Stel jezelf eens de volgende vragen: hoeveel rust geef je jezelf? Hoeveel ruimte? Hoeveel vrijheid? In deze tijd is het voelen ontzettend belangrijk. Een spiegelopstelling is een krachtige manier om de antwoorden te vinden en leert je om vanuit je hoofd naar je gevoel te bewegen. Ik begeleid je daarbij met verschillende meditatie- en ademhalingstechnieken, waardoor je meer inzichten krijgt in jouw gevoelsleven en wat je nodig hebt op dat moment.

Ik heet je met veel liefde welkom in mijn praktijk.

Een tijdje geleden hoorde ik iemand zeggen: “Echt genieten van het leven kan ik niet. Ik denk veel na over dingen in het leven, over het verleden, over de dingen die ik moet doen, over mijn werk. En soms leveren al die dingen waar ik over nadenk, me stress op, maar ik weet ook niet hoe ik het anders moet doen. Ik zou het soms wel anders willen, maar ik weet ook niet wát ik nou eigenlijk anders wil.”
Die uitspraak kwam behoorlijk bij me binnen. En ik realiseerde me dat deze persoon niet de enige is die zo denkt; er zijn veel mensen die de hele dag doorbrengen in de denkmodus en daardoor niet meer echt kunnen genieten van het leven.|
Tegen al die mensen zou ik zó graag persoonlijk willen zeggen dat het allemaal heel anders kan. Dat je je vrij kunt voelen in het leven en dat je mag genieten van alle kleine en grote dingen die het leven te bieden heeft. Het grote geheim achter genieten van het leven heet “hier en nu”.

Van denken naar voelen. Van hoofd naar hart.

Natuurlijk is het voor mezelf geen onbekend terrein. Jarenlang was ik een “wandelend hoofd” zoals ik het nu noem. Oude patronen beheersten onbewust mijn leven. Dat ontstond in mijn jeugd, waarin ik veel leefde vanuit angst. Denken, vanuit het hoofd leven, werd een overlevingsstrategie; tótdat verschillende mislukte banen en een verbroken relatie voor een wake-up call zorgden en ik besloot dat ik het voortaan anders zou gaan doen. Het werd tijd voor wat er in mijn hart leefde, in plaats van in mijn hoofd. En om weer van mezelf en van mijn leven te genieten.

Maak weer verbinding met je lijf.

Laat ik meteen even één misverstand oplossen. Je hoofd is wel dégelijk heel belangrijk; je hebt dat niet voor niets gekregen. Maar het is de bedoeling dat je denken in dienst staat van je voelen en niet andersom, want dat werkt niet. Je hoofd is een uitstekende controleur die je kunt inzetten wanneer het nodig is, maar die zijn werk moet doen in harmonie met je lijf. Je lijf is de plaats waar je thuiskomt. Waar je even alles mag laten zijn wat er is. Waarin je kunt rusten, in het hier en nu. Dat voel je als je verbinding maakt met je lijf en met je aandacht naar je gevoel gaat. Wanneer je je diep met je lijf gaat verbinden, komt er vanzelf beweging. Dat kan tijdens een wandeling in de natuur bijvoorbeeld, maar ook gewoon thuis, terwijl je ontspannen op een stoel zit. Vraag dan aan jezelf wat je gevoel je te zeggen heeft, en wat je gedachten daarvan vinden. En kijk of je het verschil daartussen kunt waarnemen.

Geniet van de ervaring van verbinding.

Als je met je aandacht bij je gevoel in je lichaam bent, ben je in het hier en nu. Op dat moment voel je de stress verdwijnen en ervaar je dat je in verbinding bent met jezelf. Je zult dat ervaren als een moment van totale ontspanning en daar mag je van genieten. En als je jezelf vaker die aandacht geeft, merk je dat je minder stress zult ervaren, minder last hebt van klachten en meer thuiskomt in je eigen lichaam.
Mocht je daar moeite mee hebben, dan kan ik je daarin uiteraard ondersteunen. Ik help je graag; je bent van harte welkom. Op deze site vind je alle informatie over de mogelijkheden die ik je kan bieden.