Er komen vrouwen in mijn praktijk waarvan beide ouders de oorlog hebben meegemaakt. Zij komen vaak uit grote gezinnen en zijn opgevoed in schaarste. Moeders die geen opleiding konden genieten en niet het leven konden leven waar ze naar verlangden. Vrouwen die geleerd hebben hun eigen gevoelens te onderdrukken. Ze moesten meehelpen in het gezin en kregen niet de kans om zichzelf verder te ontwikkelen. Veel van onze moeders zijn niet volwaardig gezien in hun behoeften en verlangens omdat ze zelf ook niet de moeder hebben gehad die kon geven wat ze nodig hadden.

Deze onvervulde behoefte van de moeder wordt vaak geprojecteerd op de kinderen. En zo gaat een hele generatie vrouwen door het leven als een aangepaste volwassene die niet meer weet wie ze nu daadwerkelijk zelf is. Wanneer je niet hebt gekregen wat je nodig had, tast dit je vermogen tot zelfliefde en eigenwaarde aan.
Je kunt een patroon hebben ontwikkeld: dat je er alleen voor anderen bent i.p.v. eerst voor jezelf.
• Dat je voor anderen ontzettend aardig bent, maar voor jezelf snoeihard.
• Dat je heel veel kunt geven, maar niet in staat bent om te ontvangen.
• Dat je voortdurend streeft naar perfectie en je eindeloos afvraagt of je wel goed genoeg bent.

De eerste stap naar zelfheling.

Je bent voortdurend op zoek naar die bevestiging. En je vraagt je af: wie zorgt er nu eigenlijk voor mij?
Wat je ooit als kind van je moeder verlangde en niet hebt gekregen, zoek je nu in de ander. Dat kan gaan over goedkeuring, genegenheid, warmte, liefde, erkenning….. Maar niemand kan je moeder vervangen. Daaruit ontstaat te allen tijde een verwachting dat een ander ons moet geven wat we nodig hebben en voor de ander is dat niet uit te houden. Je houdt jezelf daarmee gevangen in een emotionele illusie. Erkenning geven aan je eigen tekortkomingen is de eerste stap naar zelfheling om vervolgens in je eigen kracht en autonomie te komen staan. Wanneer je verantwoordelijkheid neemt over je eigen emotionele proces, ben je niet langer afhankelijk van de ander.

Heel je innerlijke wond.

Het helen van de moederwond en ook vaderwond, begint bij bewustwording.
Het besef dat je ouders gegeven hebben wat ze je konden geven. Het besef dat ouders verantwoordelijk zijn voor hun eigen deel, of ze dat nu oppakken of niet. Met het helen van de moederwond breng je vervulling en overvloed in je eigen leven, waarbij het jou goed mag gaan.

Van hart tot hart…..

Het zou een vroeggeboorte met complicaties worden. Geen boodschap waar je als zwangere vrouw zomaar rustig onder blijft.
Bij de 20-wekenecho bleek een bloedvat verkeerd te liggen: dwars door het vlies, pal voor de uitgang. Natuurlijk bevallen zou fataal zijn, voor moeder én kind. Een keizersnede was dus onvermijdelijk, alleen verschilden de artsen van mening over het moment: bij 32 weken? Of beter bij 36?

Ze kwam bij mij. Radeloos door zorgen die niemand voor haar kon dragen.
Ik vroeg: ‘Heb je al met je kindje gepraat?
Zachtjes. Van binnen. Van hart tot hart.
Dat het veilig is. Dat hij welkom is.’
Want via de placenta geef je natuurlijk voeding door, maar ook gevoelens. Stress, liefde, vertrouwen. Voor deze moeder gebeurde iets bijzonders. In verbinding met zichzelf en haar zoontje vond ze rust. Het kleine mannetje groeide en werd met acht maanden gezond geboren. Geen couveuse nodig.

De geboorte is voor veel mensen een vergeten stuk.

Dat is heel begrijpelijk. De herinneringen hieraan worden niet in volle bewustzijn herinnerd en kunnen daardoor niet besproken worden.  Maar de manier waarop we ter wereld zijn gekomen is heel bepalend voor ons verdere leven. Vooral voor wat betreft onze hechting. Het kan zijn dat dit verhaal iets in jou raakt, zonder dat je precies weet waarom. Misschien voel je spanning in je buik. Of een soort onrust, terwijl er niets aan de hand lijkt. Soms draagt je lichaam nog herinneringen van vóór je geboorte. Gevoelens die niet van jou lijken te zijn, maar die je wel bij je draagt. Misschien ben je vaak alert, alsof er iets mis kan gaan. Of heb je moeite je in relaties te verbinden, terwijl je juist verlangt naar echte nabijheid. Alsof er ergens een basisveiligheid ontbreekt, zonder duidelijke reden.

Je bent welkom, zoals je bent.

Wat jouw moeder ooit voelde, leeft mogelijk nog in jou voort. Maar jij bent nu volwassen. Jij mag ervaren dat je veilig bent.
Dat je welkom bent. Dat je er mag zijn. Voel je dat er in jou iets geraakt wordt? In mijn nieuwe sessie ‘Van Hart tot Hart’ gaan we samen terug naar jouw geboorte.
We luisteren naar wat je lichaam zich herinnert.
Zodat je kunt ontvangen wat je toen nodig had.
Omdat het nooit te laat is om thuis te komen in jezelf.

Durf jij echt te gaan voor je verlangen? Of laat je je (onbewust) nog leiden door gedachten en overtuigingen? Durven kiezen voor wat je echt wilt, klinkt mooi, en dat is het ook. Maar makkelijk is het niet altijd. Je merkt soms dat je allerlei gedachten en overtuigingen hebt die jou belemmeren om te doen wat je diep van binnen verlangt. Misschien zelfs datgene waarvoor je hier bent, je levensmissie.

Je lichaam is je innerlijke gids.

Maak contact met je verlangen.

“Laatst kreeg ik een bos bloemen van een vriend, en die heb ik niet aangenomen,” vertelde een cliënte me. Ik vroeg haar wat maakte dat ze dat niet had gedaan. “Ik had het gevoel dat hij dan iets van me wilde.” Zomaar iets krijgen roept vaak iets in ons op. Een ongemakkelijk gevoel. Alsof we meteen iets terug moeten doen. Of dat het een voorwaardelijk geven is. Voor wat hoort wat. Dat zie je ook bij complimenten. We vinden het vaak lastig om ze te ontvangen. Als iemand zegt dat ze je kleding mooi vinden, zeg je dan ook wel eens: “Oh, die heb ik al jaren in de kast hangen”?

Waarom geven we liever dan dat we ontvangen?

Ontvangen kun je leren.

Misschien herken je dit?
Het gevoel dat je agenda de leiding heeft over jou. Soms zet je er wel een kruis in maar toch…. Het gevoel dat je vooral steeds voor een ander aan het zorgen bent, je kinderen, partner, ouders, collega’s…en je af en toe wel eens afvraagt: ‘wie zorgt er eigenlijk voor mij?’ ‘Wie ben ik eigenlijk in dit grote geheel?’ Je voelt van binnen dat er iets moet veranderen, maar tegelijkertijd voel je je onzeker om daadwerkelijk een stap te zetten. Je wil wel, maar het hoe ontbreekt.

Om de dagelijkse routine te doorbreken, houd ik samen met mijn zus op zondag 30 maart een ontspanningsdag voor vrouwen en nemen wij jou mee in een oase van diepe rust en stilte. Een unieke ervaring om weer in contact te komen met jezelf, weg van de dagelijkse drukte en beslommeringen. Wij bieden een waardevol dagprogramma met chakra-oefeningen, meditatie, en visualisatieoefeningen, omgeven door de serene geluiden van klankschalen. Dit alles vindt plaats in een inspirerende omgeving die perfect is voor zelfreflectie en persoonlijke groei. We focussen op het krachtige opstellingenwerk, inclusief het verkennen van generatie lijnen, wat helpt om onbewuste patronen te doorgronden en de vrouwelijke kracht te versterken.

Een hele dag word je in de watten gelegd. Een ontspanningsdag inclusief gezonde lunch en versnapering waarin ruimte is om te delen, te ont-moeten, verbinden en te helen. Op een prachtige locatie in Klooster Nieuwkerk die ons programma ondersteunt. Het klooster biedt meer dan alleen rust en ruimte. Het is een plek waar je kunt genieten van de unieke kloostertuin met een kapel te midden van een bosrijke omgeving. Met de mogelijkheid tot een overnachting, waarmee je de ruimte hebt om de prachtige natuurrijke omgeving nader te verkennen.

Het is inmiddels onze 10e retreat die wij geven. Het wordt wederom een transformatieve reis die niet alleen je lichaam maar ook je geest zal verrijken. Met iets extra’s in het vooruitzicht. Al vele vrouwen waaronder ook moeders en dochters en zussen, hebben deelgenomen aan onze retreats.
Hieronder een aantal mooie woorden van deelnemers.
Liefdevol met aandacht, Warmte van iedereen, Terugkeer bij jezelf, Positieve emotie, Vrouwen magie, Energie, Open-baring, Inspirerend, Verbinding, Verwondering…

Gun jezelf deze mooie ervaring en begin aan een bijzondere reis van zelfontdekking en heling. Ga je met ons mee? Kijk hier voor meer informatie en geef je op.

Je bent welkom, precies zoals je bent.

Van hart tot hart….